Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
nahaq — sif. <fars. na. . . və ər. həqq> 1. Haqsız, ədalətsiz, haqq və insafa müğayir; qanunsuz. <Yusif şah:> Hakimi vilayətlərə mənim tərəfimdən elan edərsiniz ki, Allahdan qorxsunlar, nahaq iş tutmasınlar. . M. F. A.. 2. Əbəs, yersiz, boş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haqq — 1. <ər.> 1. sif. Doğru, düz, düzgün, həqiqi. Haqq iş. – Nahaq söz od vurar qəlbə, fəqət haqq söz keçər daşdan. S. V.. Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur. B. V.. // is. Ədalət, doğruluq, düzgünlük, düzlük, insaf. İnsafı tərk edib,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaralamax — I (Kürdəmir, Şamaxı) fikirləşmək. – Mən çox qaraladım, bir şey çıxmadı (Şamaxı) II (Kürdəmir, Şamaxı) gözlərini zilləmək. – Uşağ sə:i qarali:b (Şamaxı) III (Bərdə) qaralmaq. – Üzüm qaralıyıf IV (Bərdə) tikandan çəpər çəkmək. – Məhləni qaralıyıram … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
haqsız — sif. və zərf 1. Haqq və insafa uyğun olmayan; ədalətsiz, nahaq, əsassız. Haqsız iddia. Haqsız cəza. – Mürsəqulu . . haqsız işə razı olmayan bir adam idi. S. H.. <Tahir:> . . Mən özümdən başqa hamını günahkar hesab eləməkdə haqsızam. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
münsif — sif. <ər.> Mübahisəli bir məsələni və ya işi həll etməkdə vasitəçi olan şəxs. Bizim aramızda münsif tapılsın; And içmişəm, bu gün döyüş olmasın! «Koroğlu». Münsif haqqa haqq, batilə batil söyləsəydi; Əlbəttə ki, nahaq söyləyən şəxs utanardı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ucuz — sif. 1. Az pula satılan, qiyməti aşağı olan, dəyəri baha olmayan (baha ziddi). Ucuz palto. Ucuz parça. Ucuz enerji. – Ucuz ətin şorbası olmaz. (Məsəl). Söz yox, ulaq atdan yaxşıdır. Əvvələn, ondan ötrü, ulaq atdan ucuzdu. C. M.. Burada nisbətən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
